Kiedy mamy problem natury emocjonalnej i wiemy już, że można go leczyć za pomocą psychoterapii stajemy przed pytaniem, czym tak naprawdę jest psychoterapia. Podobnie jak każda nowa i nieznana sytuacja może wywoływać niepokój, a może nawet niechęć. Decyzja o podjęciu psychoterapii poprzedzona jest zazwyczaj szukaniem informacji o tej metodzie pomocy. Warto wtedy czytać rzetelne publikacje, a później rozmawiać z wybranym psychoterapeutą.

W psychoterapii obowiązują przejrzyste zasady, które każdy psychoterapeuta przedstawia klientowi jako warunki kontraktu psychoterapeutycznego w czasie sesji konsultacyjnych. Zasady pracy psychoterapeutycznej są określone przez daną szkołę psychoterapeutyczną, regulowane przez kodeks etyczny, monitorowane poprzez współpracę z superwizorem oraz środowisko zawodowe. Klient, który nie rozumie lub nie akceptuje zasad przebiegu psychoterapii nie może jej rozpocząć. Na przykład, warunkiem koniecznym psychoterapii jest systematyczność i cotygodniowe spotkania, jeśli jednak klient nie jest gotowy przychodzić na sesje co tydzień, oznacza to, że nie może podjąć psychoterapii.

Klient ma prawo do zadawania psychoterapeucie wszystkich pytań, które wiążą się z psychoterapią. Przede wszystkim o szczegóły kontraktu, takie jak metody terapeutyczne, które dany terapeuta stosuje, płatności za terapię, zmianę terminów sesji itp. Psychoterapeuci z reguły nie udzielają klientom odpowiedzi na pytania niedotyczące terapii, np. pytania o prywatne życie terapeuty, jego przekonania lub opinie w różnych kwestiach. Psychoterapeuta nie angażuje klientów w swoje prywatne sprawy, ponieważ już z założenia uwaga w czasie sesji jest całkowicie koncentrowana na kliencie.

Dialog psychoterapeutyczny nie jest rozmową towarzyską, która zakłada swobodę wypowiedzi i otwartość obu osób. Psychoterapeuta z powodów diagnostycznych i terapeutycznych ma prawo zadawać klientowi, podobnie jak lekarz, pytania dotyczące bardzo osobistych kwestii, ażeby dobrze zrozumieć przeżywane przez klienta trudności. Natomiast klient, nawet jeśli będzie zadawał takie pytania psychoterapeucie, nie uzyska odpowiedzi. Psychoterapeuta jest zobowiązany do zachowania tajemnicy spotkania – klient nie jest zobligowany do zachowania w tajemnicy tego, co działo się na sesji. Powstrzymywanie się klienta od omawiania spotkań terapeutycznych z innymi niż terapeuta osobami ma znaczenie dla przebiegu terapii, ale nie jest obowiązkowe.

Osoby zainteresowane zdobyciem podstawowej wiedzy i uzyskaniem praktycznych wskazówek dotyczących psychoterapii zachęcam do sięgnięcia po książkę pt. Psychoterapia bez tajemnic, napisaną pod naukową redakcją prof. Lidii Grzesiuk i dra Rafała Styły. Znajdują się tam odpowiedzi na wszystkie istotne pytania, które wiążą się z rodzajami psychoterapii, jej właściwościami i skutecznością, zdrowiem psychicznym, różnicami pomiędzy zawodami psychoterapeuty, psychologa i psychiatry, farmakoterapią w psychoterapii, usługami psychologicznymi i psychoterapeutycznymi w Polsce, zasadami etycznymi psychoterapeutów, prawami klientów/pacjentów, itp. Polecam.

Agnieszka Marcisz – psycholog